Zakola Przemszy Białej
- Kategoria: Różne
- Odsłony: 8879
Sosnowiec, obrzeże Śląska, część gigantycznej aglomeracji miejskiej, terenu niezwykle zurbanizowanego. Gdzieś obok tego wszystkiego zakątek niemal nie tknięty przez ludzką ręke. Biała Przemsza, niegdyś rzeka tak zanieczyszczona, że można było po niej przejść na drugą stronę- suchą nogą. Jej ciężki zapach wdzierał się do nozdrzy powodując zawroty głowy. Tak było kiedyś. Potem pojawiły się normy, pojęcia takie jak ekologia, i generalnie o czystość rzek zaczęto dbać. Przez te lata brudy popłynęły dalej, a woda stopniowo się oczyściła i zaczęła wypełniać życiem. Dziś to już zupełnie inna, piękna rzeka. Bobry zamieszkały jej wody, a brzegi pełne są stanowisk łowieckich.
Najpiękniejszy jest odcinek pomiędzy Sławkowem a Sosnowcem (Maczkami). Przemsza płynie na tym odcinku imponującymi, malowniczymi zakolami. Jednak aby to zobaczyć to albo trzeba nią spłynąć (mam w planach wykonane- zdjęcia na dole), albo przejść się jej brzegiem, co ze względu na gęstość roślinności nie jest wcale łatwe. Taką wędrówkę właśnie sobie uczyniłem, i jestem pod wielkim wrażeniem.
XV Sosnowieckie Spotkania Artystyczne - Plener Fotograficzny. Ów plener należy do największych imprez fotograficznych w mieście, toteż tym bardziej czuję się wyróżniony mogąc brać w nim udział już po raz trzeci. Szczerze powiedziawszy jest to dla mnie mega wyróżnienie, zważywszy, że chyba jako jedyny z uczestników fotografią zajmuję się nie dość że wyłącznie hobbystycznie i trochę też "na boku", bo najsampierw przecież pałam się rysunkiem czy grafiką, to również nie jestem zrzeszony w żadnym fotograficznym gronie. W plenerach biorą bowiem udział zarówno fotografowie profesjonaliści od lat prowadzący własne studia, jak i członkowie (co często się pokrywa) ZPAFu, SMFu czy grupy HALO. Ale dzięki temu bardzo pouczające jest dla mnie obserwować artystów przy pracy i móc co nieco się od nich nauczyć. W każdym razie na łamach swojego fotobloga mogę się pochwalić uczestnictwem i podziękować serdecznie organizatorom za zaproszenie. A ponieważ wczoraj był wernisaż poplenerowej wystawy to dobra okazja aby opublikować kilka zdjęć z pleneru. Oto i one.
Maczki. Dawniej Granica. Ta zielona dzielnica Sosnowca, oprócz lasów i zielonych łąk ma wiele innych...hmmm, niech będzie- aspektów. Oprócz tych oczywistych czyli gnijących i porzuconych zabytków, całej masy ruin i zdegradowanych terenów które PKP zafundowała mieszkańcom (w większości swoim pracownikom), brak oczyszczalni czy najdroższa cena wody w całym mieście, jest jeszcze jeden- ŚMIECI! Otóż Maczki to wysypisko, zlokalizowane na obszarze niemal całej dzielnicy. Wysypisko doskonale sprawdza się zarówno lokalnie jak i na skalę całego miasta, gdyż trafiają tu śmieci z poza Maczek. Ale najważniejsze jest to, że jest to najtańsze w mieście wysypisko bo samorzutne. I wszystkim jest to rękę jak widać. Przeszkadzać może tylko oszołomom takim jak ja, którzy szwędają się po okolicy zamiast zając się czymś normalnym. No i kilku innym osobom którzy chcieli by móc wyjśc na spacer i nie wleź w stertę śmieci, bez wzglęu na to jaki wybiorą kierunek. Obecnie jest to niemożliwe. Pomyśli ktoś, że na pewno przesadzam. I pewnie będzie mieć rację. A poniższe zdjęcia w większości wyssałem z palca. Dodam tylko, że to szybki fotograficzny przegląd, uzbierany na zaledwie trzech spacerach. 
Rysuję od najmłodszych lat. W szkole zdarzało się, że niektóre zeszyty miały od tyłu więcej rysunków niż zapisanych lekcji od przodu. Przez lata fascynowały mnie różne sztuki wizualne. Poznałem fotografię, malarstwo, rzeźbę, grafikę komputerową i warsztatową, projektowanie i wiele innych, ale w sercu zawsze miałem rysunek. Zawsze dużą wagę przykładam do warsztatu. Lubię eksperymentować i nie cierpię zamykać się w konwenansach. Jak już coś robię, to robię to dobrze. Kowadło Artblog, to strona którą prowadzę od kilkunastu lat, jeszcze od czasów kiedy w całości pisałem ją ręcznie w htmlu. Robiłem wtedy wpisy na temat technik malarskich nie wiedząc nawet, że była to pierwotna forma aktywności, którą dzisiaj nazywamy blogowaniem. Dziś blogów jest tysiące, mimo to staram się, aby moja strona - podobnie jak twórczość - była rzetelna i autentyczna.
